Lise

bu gün neden bilmiyorum ama lisede ki bi çocuk geldi aklıma onunla herhangi bir anım yok daha doğrusu onun yaptığı yaramazlıkları duyar okuldakilere eğlence çıkardı. Sürekli velisi çağrılan çocuklardandı işte. O geldi bu gün aklıma ve onun artık bu dünyada olmayışı. çok değişik bir şey bu resmen yok hala yaşıyor olsa dahi yolda görme olasılığım bile çok düşük olan bu çocuğun yokluğu beni enteresan derecede etkiledi. Akrabalarımdan da vefat edenler oldu hemde çok sevdiğim kişiler onlarda etkiledi fakat o çok gençti. daha 20li yaşların başı. daha hayata yeni atılacakken tabiki ölümün yaşı yok fakat durup düşündüğüm de acaba diyorum yaşadığında sen şu yaşta öleceksin deselerdi o yaramazlıkları yapar mıydı? annesini öyle üzer miydi? hemen hayır diyorum içimden o zaman içine kapanırdı o hali bir anda giderdi diyorum. kendini sorgulamaya başlardı. kim bilir ne hayalleri vardı zeki ama tembel kesimdendi o da bence çok iyi bir yere gelirdi ve çok mutlu bir hayatı olurdu yaşasaydı bunu demek benim haddim değil ama o denli hayat dolu biriydi. içini tabiki bilemem ancak dışarıya yansıttığı karakter böyleydi. Benim onda hakkım yoktur olaki varsa helal olsun

Sevgili blogum sevgi dolu günler diliyorum

sevdiğiniz birinin sizin hakkınızda hoşunuza gStmeyecek şeyler söylediğini duydunuz mu hiç? Tam da az önce ben öyle bir an yaşadım. Hala şoktayım. İçimi buraya dökmek istedim. Yanlış mı anladım acaba diyorum yoo hayırî da ekliyorum peşi sıra. Gerçekten çok üzücü bir şey bu ya. Hani diyemiyosun da ben seni içten samimi bir şekilde seviyordum. Böyle nasıl dersin diyemiyosun.Çünkü desen kalbi kırılır bunu bile düşünüyorsun. Ne demeli ki sevgi beslemeli insan kuytu köşede de olsa yeşertmeli onu. Bakmalı büyütmeli. herkesle bölüşmeli..

Söylesene ben ne yapacağım?

Kaldığım yerden devam..

Şu sıralar etrafımdakiler için güzel şeyler oluyor. Özellikle yakın arkadaşımdan biri hayalini gerçekleştirdi ve şuan onu yaşıyor. Onun için mutluyum her ne kadar az görüşmemize sebep olsada bencillik etmemem gerek. Diğer arkadaşım ise birkaç ay sonra başka bir şehire gidecek. Bu sebeple az biraz depresyona girme hakkım olduğunu düşünüyorum. O zamana kadar bu duruma alıştırmış olurum umarım kendimi.. O da gidince büyük bi boşluğa düşücekmişim gibi hissediyorum. Bu durumla nasıl başa çıkacağımı hiç bilmiyorum. Bu arada o salak saçma iş ortamından sonunda kurtuldum. resmen çalışmaktan soğudum. Emekli maaşıyla yaşamak gibisi yokmuş arkadaş ya başkasının tribini çekeceğine al kitabını çayını evde otur daha iyi yahu. Tabii ben kız olduğum için bu kadar rahat konuşuyorum erkekler için geçerli değil elbet bu örneğim.Bunu okuyan varsa lütfen kendi düşüncelerini belirtsin. Şuan ciddi ciddi nasıl bir hedef koyacağımı bilmiyorum. Hayal kurmamaya karar verdiğim günden beri hedefte koymuyorum. Bunun sıkıntısını yeni çekmeye başladım. Hayal kurduğunda evet hayal kırıklığına uğrayabilme olasılığın vardı ama şimdi yani anlık yaşamak dediğimiz tabirde de evet o an iyi bir şey olduğun da beklemediğin için sevincin bir kat daha artıyor fakat o sevinç senin hedefin değilse bu sefer o bir kat böylece kendini nötrlüyor. Yani sonuç olarak işte bu denli karışık kafam. 

terkedilmiskasaba

vay be..
uygun bulduğum tek kelime bu.
takip ettiğim bloggerlerin çoğu en az 6 aydır yok burada hepsine az önce teker teker baktım sadece birkaçı devam ediyor.
farklı bir duyguymus sanki eski mahallene gitmissin ve arkadaslarinin cogunun tasinmis olduğunu ogrenmissin gibi

haydiiin gel bunla ugras

bazen bicaklamak istersin ama bir sey yapamazsin cunku insansin
once biraz geri saralim sonunda bir is buldum fakat calistigim yerdeki insanalr iyiler hoslarda tam ergenler ya sürekli bi tripler alinmalar darilmalar ya yiter ya didim artik gelmissin kac yasina anaokul terk tavirlarin var valla zamanimi senin egonu tatmin etmekle harcayamam hic opmiyim canim meşgulum

boşuna demiyorlar bu pisikoloklar çocukluğuna inmemiz lazım diye

gün geçmiyor ki bi abukluk daha olmasın. evet şimdi çocukluğuma iniyoruz ama sadece benim değil arkadaşımın da :D
Geçen yine stalkliyorum bi de kime denk geleyim orta okuldan arkadasim evet bu kızla bu ara çok samimiydik sonra fena kavga ettik falan ama samimi olduğumuz siralarda millete sariyorduk milletle dalga gecen millete sataşan kızlar ilur ya malesef onlardandık neyse bu arkadas bi gun abudik gubudik bi mont mu desem ceket mi desem boyle banu alkan tarzi bi şey giyip okula geldi. Bunda bi hava var oksijen tüpü bunun yanında solda sıfır. tabi ben her ne kadar yakın arkadaşım da olsa kahkahayi patlattim sinirlendi falan triplere girdi . ben o sinirlendi diye daha cok sinirlendim sonra aldim bunun ceketini ciktim koridora bakınnn x 'in ceketi nasıl harika dimi falan diye dolanmaya başladım bu koridorda koşuyo peşimden sonra bi ara durdurdu beni çekti ceketi elimden götürdü sınıfa sıranın altına sıkıştırıdı. Daha da giymedi. Velhasılkelam bu arkadaş moda tasarım bitirmiş

Uzun Aradan Sonra

içimde biriktirdiklerimi kusmaya geldim. Başka türlü rahatlayamayacağım. depresik şeyler okumak istemiyorsan baştan uyarayayım. Bu arada evet ülkede daha önemli konular var bencede.

kendimi tedavülden kalkmış para birimi gibi hissediyorum. utanmasam beni kimse anlamiyo diyip odamin kapisini carpicam. Kendimi aciklamaktanda yoruldum. onu bunu gectimde ailemin beni ahmak olarak bulmasi beni en cok üzen şey. sırf bu yüzden bile anne olmaktan korkabilirim bu duygu öyle incitici ki tarifsiz ya gercekten. kendimi onemsemedigim durumlarda ailemi mutlu etmek icin yaptığım şeyler oluyordu onlarida yapmak gelmiyo içimden bana eskisi kadar deger vermemelerini aklim almıyor her bakışlarında sanki hayatini bok ettin bunca emegimiz boşa gitti der gibiler. Aslinda çok iyi insanlar ama az önce sinirim bozulduğu için abartı icgudum devreye girdi ve sadece kötü anları hatırlıyorum hepsi bu.