8 Temmuz 2015 Çarşamba
Kendimle kendim arasında kaldım
Çok öfke duyduğu bi dostu için üzülür mü insan? Dost kısmını sorgulamayı bıraktığım bi dönemde neredeyse iki yıldır hiç haber bile almadığım fakat bir zamanlar çok yakın iki arkadaştık biz. Fakat bilmediğim sebeplerden dolayı görüşmeyi kestik. Birkaç kere ulaşmaya çalıştım geri dönüş yapmadı. Tabi o zamanlar bir yandan öfkeliydim bir yandan da üzülüyordum. Sebebinden emin olsaydım ya da tahmin ettiğim şey mi yoksa bambaşka bir şey mi yada tamamen kendi görüşmek istemediğinden mi? Bu sorular uzunca bi süre kafamı kurcaladı. Büyük bi boşluk oluştu hayatımda çünkü ben dostluğa çok önem veren biriyim. Dikkatinizi çekerim arkadaşlığa değil. Bence arkadaşın kelime anlamı işi düştüğünde veya boş zamanını geçirmek için takıldığın kişiler. Neyse konumuza dönelim. Onun hayatını biliyordum gerçi kimse kimsenin hayatını çok iyi bilemez ama onun anlattığı kadarıyla ve kendi gözlemlerimle. İnsanlara kendi zayıf yanlarını belli ettiği için dalga geçmelerini kolaylaştırıyordu. Ergenlik döneminin en belirgin davranışı dalga geçmek olduğu için ve ben de ergenliğimi ağır geçirmiş olduğum için dalga geçen taraftım bende ama onunla değil çünkü biz dostuk ve dostlar birbirine destek olmalıydı. Birkaç yıl sonra kendini ifade edebilen biri oldu ve ondan birkaç yıl sonra biz görüşmez olduk. Böyle anlatınca beni kullanmış gibi bi sonuç çıkıyo ama biz sadece bu tarz olaylarda konuşan değildik ki bunun dışında unutamayacağımız filmlerde izlesem gülüp geçeceğim ve kesinlikle inanmayacağım olaylar yaşadık. Aslında dost acısıyla aşk acısını kıyaslasak dost ağır basar. Ve şimdi onu tekrar yeni tanıştığımız zamanlarda ki haline döndüğünü öğrenmek karmaşık duygulara itti beni. Bir yandan diyorum o dönemleri unutma ne hali varsa görsün bir yandan da diyorum ki kaç günlük dünya
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
söylediğin gibi kolay bulunmuyor artık dostluklar..
YanıtlaSilbende çok farklıdır o kavram, o yüzden sayısı bir elin parmağını geçmez.. ne yaşadınız ne oldu bilmiyorum ama yine de iyi düşün
Belki de dost değilmişizdir diyorum ve benim kötü zamanımda yanımda olmayan birinin ben niye kötü zamanında yanında olayım ki teşekkür eder gibi.
SilBen ise tam tersini düşünüyorum Artık dostum var demiyorum mesela Kimse için artık adım atmıyorum :))) Sanırım ben en dibini yaşadığım için fazla katılaştım. :))) Nasıl ne şekilde olursa olsun en iyisini siz bilirsiniz en iyi bilen kişi kişinin kendidir... Hep bu şekilde yol almaktayım nacizhane tabi tüm yazdıklarım....
YanıtlaSilHayat bana her seferinde büyük konuşmamam gerektiğini hatırlatıyor. Artık bende hiçbir şey için keskin olmak istemiyorum sanırım :)
SilEn güzeli Hep bir açık kapı bırakmalı insanoğlu birilerine
Sil